17 mrt De sfeer van Sevilla: Casa Ricardo
Eerste Blog
Op uitnodiging van Barblog om een stukje te schrijven over mijn ervaringen in Spanje op gebied van eten en drinken is toch moeilijker dan gedacht. Waar te beginnen? De mediterraanse cultuur is compleet om eten en drinken heen gebouwd met al zijn manieren en gebruiken.
Liefde voor Spanje
Na een korte onderbreking in Nederland, woon ik sinds 6 maanden weer in Spanje. Na een aantal jaren in het noorden van Spanje is deze keer het Spaanse traditionele achterland aan de beurt: Andalusie, Malaga welteverstaan. Wat valt er nou als eerste op als je weer terug bent in Spanje? Simpel: De eenvoud. Waar de Nederlandse horeca het vooral moet hebben van sterke conceptbuilding, breed assortiment wat aansluit op het concept, is het hier in Malaga simpel, Spaans en klassiek. Voor de hipster uitspanningen moet je toch in Madrid, Barcelona of dichterbij in Marbella zijn.
Het is weekend, en het zachte winterweer vraagt om een tripje. We stappen in de auto en rijden naar Sevilla om het weekend door te brengen. Ik heb me door mijn Sevilliaanse schoonfamilie laten vertellen over een prachtig barretje achter de Alameda de Hercules. Het centrale plein van de artistieke buurt van Sevilla. De vroegere arbeidersbuurt werd vroeger gekenmerkt door de handel in producten uit de Spaanse koloniën die er verhandeld werden. Denk aan koffie uit Puerto Rico, suiker uit Cuba, Rum uit Jamaica… De straten zijn smal, maar de kleine kenmerkende pandjes worden afgewisseld met de vroegere pakhuizen, die nog steeds gebruikt worden voor opslag. We stappen bij aankomst rond het middaguur, een pandje in op de hoek van de smalle straatjes calle Panecitos en Flandes, wat al sinds 1890, met verschillende inrichtingen, gediend als bar. Sinds ’85 is het van Ricardo die het, zij het met enige bescheidenheid, omgedoopt heeft tot “Casa Ricardo”.
Ricardo
De bar springt er niet bepaald uit, je hebt er misschien wel duizenden zoals deze in Spanje: de schilderijtjes aan de muur met de Paas processie (een must see als je in Andalusie bent met de paasdagen), metalen bar in het midden, sobere verlichting, het eten en vooral de hangende hammen aan de muur en de drank uitgestald. Maar om terug te komen op het verschil met Nederland; De eenvoud. Slechts 5 tapas op de kaart, Ricardo die naar je naam vraagt en wat je drinkt. Hierna voltrekt zich het prachtige Spaanse ritueel waarbij je, zolang je binnen staat in een propvolle bar, om de 5 minuten schreeuwend door Ricardo bij naam geroepen wordt of hij je glas kan bijvullen, en je goedkeuring voor nog 1 van zijn tapas. Ach, de hamburger van buey met gecarameliseerde ui en truffel dan maar. Het lijkt zo simpel, maar wat een feest! De erkenning, service en gastvrijheid, en uiteindelijk upselling. Hier worden in Nederland lezingen en coaching sessies over gegeven in de horeca en op hotelscholen.
Ambiente
Na een uur borrelend eten, of etend borrelen zitten we letterlijk en figuurlijk goed in de olie van de biertjes en rode huiswijntjes, en is het tijd voor de afsluiter: de welbekende chupito van het huis en een gin tonic voor het digestieve gedeelte. Waar je in Nederland een Gordon’s en sinds vorige zomer misschien een Hendricks krijgt, komt er hier een zachte Brockmans tevoorschijn, gegarneerd met verse frambozen. We rekenen af, krijgen van Ricardo een warme hand en lopen voldaan met de smaak van gin tonic de deur uit als we ons bedenken: ‘stonden we nu in een buurtbar of gastronomische cocktailbar?’
Calle Hernán Cortés, 2
41002 Sevilla, Spanje
+34 954 38 97 51
www.casaricardosevilla.com
Foto credits: Casa Ricardo
Geen reactie's