18 jun Blog Alex Hoogendoorn

Alex Hoogendoorn (1994) is tweedejaars student communicatie aan de Hogeschool Rotterdam en literatuurrecensent voor de portals Literatuur & Romans en Mens & Wetenschap op lezerscommunity Hebban. En hij blogt maandelijks voor Profielen.

Alex-Hoogendoorn-profiel

Een van de mooiste dingen van onderwijs is dat je soms ook een beetje leert. Niet altijd sta je daarbij stil, omdat je zo druk bezig bent met het behalen van je studiepunten. Dit laatste halfjaar heb ik met mijn projectgroep zo hard gewerkt aan het organiseren van een event voor War Child dat ik bijna vergat dat we écht de wereld een stukje beter zouden maken. Het belangrijkste wat ik geleerd heb, is niet wat goed en minder goed ging, maar dat als je je ergens voor inzet met de juiste instelling en een duidelijk doel voor ogen, je de juiste mensen aantrekt.

Ons eerste concept was niet veel soeps. Weinig origineel, veel te ambitieus. Maar gelukkig was daar de eigenaar van De Vertrekhal, Peter Straver, die ons wees op zwakke plekken in het plan en tips gaf om het te verbeteren. Als hoofdsponsor heeft hij ons gesteund door de locatie beschikbaar te stellen, maar ook door waardevolle feedback te geven ter verbetering van ons concept én door ons in contact te brengen met enkele van zijn waardevolle contacten. Mede dankzij hem is ons event een succes geworden.

Een van die contacten is Dyan Tjon van Barblog.nl. Het bijzondere aan dit bedrijf is dat het, zoals de naam doet vermoeden, mede een blog is. Door vermakelijke en informatieve content van derden over bargerelateerde zaken op zijn website te publiceren weet Dyan het publiek te inspireren, te boeien, te binden en tot fans te maken. Niet noodzakelijk meteen van zijn diensten, maar wel van zijn blog. Dyan heeft als geen ander aangevoeld wat het belang is van goede content, van storytelling, van klantbinding. Marketing van de toekomst.

Alsof zijn concept nog niet verrassend genoeg is, biedt hij ook cocktailworkshops op maat aan. Zo ook op SCHENK voor War Child, ons event. Het was zo goed geregeld dat mijn medestudenten en ik ontspannen rondliepen en zelfs ook even hebben kunnen genieten van een cocktail.

Het voelde soms wat onwennig om rond te lopen en tot de conclusie te komen dat alles gewoon goed verliep, maar toch, als je ergens een halfjaar zo intensief aan werkt, dan is er niets fijner dan dat het goed verloopt. Dat betekent niet dat de weg vrij was van beren, integendeel. Beer na beer drong zich aan ons op, maar keer op keer hebben we eromheen kunnen lopen. Kunnen dansen zonder beren.

Die avond was ook een vrijwilliger van War Child aanwezig. Zij vertelde wat over War Child, maar nog veel mooier was dat ze vertelde dat er een nieuwe berekening was gemaakt. Daardoor kan War Child van het geld dat we hebben opgehaald maar liefst tien kinderen een jaar lang steunen – het dubbele van wat wij dachten. Kippenvelmomentje. Ik ben de studiepunten alweer vergeten.

 

 

Bron: Profielen (Onafhankelijk blad en site van de Hogeschool Rotterdam)

Geen reactie's

Geef een reactie